درود
هنگامي كه آرزوهای هاي آدمي دست نيافتني ميشودنا اميدي آماده ترين جايگزين خواهد بود براي رخنه در زندگي و به راستي آلترناتيوي هراسناك تر از نا اميدي نبوده و نخواهد بود.
براي هر آدمی اميد تنها روزنه روشن و بی هزينه ايست كه مي تواند فردا رابر پايه و با باور به آن اميد و آرزو بسازد.
چرا سخناز اميد و نا اميدي ميزنم ،اين گمان پيش ميآید كه موجي از نا اميدي و دلسردي در جامعه ناخشنود ايران بنا شده است كه هر روز بر بلنداي اين موج افزوده ميشودو سيل بيشتري از هم ميهنان را در خود گرفتار میکند.
در كشوري به نام ايران كه حكومتي با ساختار و بر پايه بحران سازي شكل گرفته و به خوبي با همين بحران سازي و هوچي گري ، فرداي خودش را بیمه ميكند و به راستي در اين كار هم بي مانند هست ، تنها بازنده اين هوچي گري ها مردم ايران بودند كه هر روز به تماشاي خرد شدن و مرگ زود رس خويش نشستن تا شايد....
دوباره گويي نمی كنم اما در اين چند روز فضاي پنداری پر شده از فراخوان هايي براي شركت مردم در راهپيمايي اعتراضي روز 13 آبان تا به گفته يكي از دوستان حكومت گمان نكند كه جنبش سبز از پا افتاده و...
اما بد بختانه جمهوري اسلامي هر روز و بهتراست بگویم هر ساعت از زیست خودش رو با درگير كردن مردم با درگیری های روزمره سپري ميكند و مردم به ناچار و از روي ناگریزی درون اين چاه حكومت مي افتند دریغ از اين كه اين ها چاله هايي هستند كه اگرگذر كنيم تازه به چاه ميرسيم و زمانی برای درگير شدن در سياست پيدا نميشود.
گرفتاري هاي روز مره مردم از بدست آوردن نان سر سفره تا هزینه آموزش فرزندان و صدها گرفتاري ديگه مایه شده تا مردم تنها براي زنده ماندن زندگي كنند نه براي زندگي كردن ، و اين همان كار دلخواه حكومت و سرانش است كه براي پيشبرد اين كار ابزارهايي هم داره كه مدام با گسترش بهشت برين و رد زندگي زميني کوشش دارند تا مردم را از راستي ها دور كنند .
نا امید بزرگترین دشمن برای ایرانیانی شده است که هر روز در کشور خود زندانی تر از دیروز میشوندو زندانبان هر روز انها را نا امید تر از دیروز می گرداند...............برای رسیدن به آزادی.
شاد و سربلند باشيد
