نه حال استبداد داریم و نه هوای آزادی
چرب شده است سبیل دمکراسی
و بوی استقلال تا حیاط خلوت همسایه رفته است
بگو که هوس نکند، آهِ یتیم در کار است
اینجا همان خراب شده تاریخ است، کریستف کلمبش آرزوست...
بگو که بسازند تندیسی از آزادی
طلوع مان اینجاست و در غروبی جعلی، گذرنامه هایمان مهر می خورد...
تا که یاد آوریم، نه خانه به دوش غربتیم و نه ساکن آبادی
کسی ز خجالت نخواهد مرد
آنجا که پرنده از پرنده می رمد و...
ستاره دست خورده شب است
انگار خدا خواب است و فاز می دهد لالایی شبانه
فرقی نمیکند از کدام قبله، ظهور مگسی ما را آرزوست...
چرب شده است سبیل دمکراسی
و بوی استقلال تا حیاط خلوت همسایه رفته است
بگو که هوس نکند، آهِ یتیم در کار است
اینجا همان خراب شده تاریخ است، کریستف کلمبش آرزوست...
بگو که بسازند تندیسی از آزادی
طلوع مان اینجاست و در غروبی جعلی، گذرنامه هایمان مهر می خورد...
تا که یاد آوریم، نه خانه به دوش غربتیم و نه ساکن آبادی
کسی ز خجالت نخواهد مرد
آنجا که پرنده از پرنده می رمد و...
ستاره دست خورده شب است
انگار خدا خواب است و فاز می دهد لالایی شبانه
فرقی نمیکند از کدام قبله، ظهور مگسی ما را آرزوست...
کیانی مه
