زن بودن اینجا،جرم سنگینیست
مردانگی ها، زیر آوار است
یک از هزاران مردِ جنگی کو
منصورهامان برسرِ دار است
تاوانِ بی رنگی ، سیاهی شد
اینجا ،تمام رنگها تار است
سبزیم وشاید خارو خاشاکیم
سرخ و سپیدش نیز انکار است
اینجا ،نفس درسینه زندانیست
فرسنگها تکرا رو تکرار است
گم میشود معنای آزادی
وقتی شعاری روی دیوار است
وقتی برابر میشود مردن
تابوت ها را دست بسیار است
میخشکد ازغیرت رگی آیا!
اینجا کسی غیرت خریدار است؟
گُل واژه می میرد ز بی وزنی
ضحاک، اینجا چون سپه دار است
بی کاوه هم انگار شیری نیست
تا بردرفشش، نقشِ کفتار است
تا میدرد گلخانه، طوفانی
بارانِ خون، برسینه رگبار است
پر میشود از درد، فریادم
این خانه شاید، بی کس و کار است
کیانی مِه
مردانگی ها، زیر آوار است
یک از هزاران مردِ جنگی کو
منصورهامان برسرِ دار است
تاوانِ بی رنگی ، سیاهی شد
اینجا ،تمام رنگها تار است
سبزیم وشاید خارو خاشاکیم
سرخ و سپیدش نیز انکار است
اینجا ،نفس درسینه زندانیست
فرسنگها تکرا رو تکرار است
گم میشود معنای آزادی
وقتی شعاری روی دیوار است
وقتی برابر میشود مردن
تابوت ها را دست بسیار است
میخشکد ازغیرت رگی آیا!
اینجا کسی غیرت خریدار است؟
گُل واژه می میرد ز بی وزنی
ضحاک، اینجا چون سپه دار است
بی کاوه هم انگار شیری نیست
تا بردرفشش، نقشِ کفتار است
تا میدرد گلخانه، طوفانی
بارانِ خون، برسینه رگبار است
پر میشود از درد، فریادم
این خانه شاید، بی کس و کار است
کیانی مِه
