در بی کران این پهنه سبز.....
آبی ترین دریای خدا را.......لجن وار دیده ام
متاسفم از اینکه می گویم:
چاک سینه آزادی را ......روم به دیوار، دیده ام
درلابلای این مرده شور خانه!
مرگ را با سهام ،عرضه می کنند
عالیجناب محترم، عزراییل خان
جای روح، نفت را قبضه می کنند
درصفوف تزریق استقلال....
طلمبه خانه ای، خون پمپاژ میکند
ازوفور این همه دموکراسی
شهربانی هم ،فکر گاراژ میکند
ازسکوت وحشی استعمار ....
پرده سرای گوشمان، پاره میشود
تاكه میفهمیم آزادی چیست!
تازه، ملت فکر چاره می شود
تازه، باید گفت: زنده باد، مرده
تازه اعتراف، پیروز می شود
چونکه دیراست ،لیک خیلی زود
نیمه شعبان هم ،نوروز میشود...
کیانی مِه
