تو از زيبايي ممتد
تو از يك كودك مرتد
تو از آغاز يك پايان مي ترسي
چه حسي دارد از فرياد ترسيدن
تو از تصوير نيمه لختِ يك انسان مي ترسي
تو مي ترسي از اين ديوار
از اين خودكار بي آزار
تو از پروانه اي تنها به گرد شعله اي سوزان مي ترسي
كه در تبعيد مي رقصد براي جشن آزادي
توپنهان ميكني شايد،از اين بنيان مي ترسي
تو از يك روسري در باد
شعار مرگ بر او باد
تو از شعر جواني سبز دريك گوشه زندان مي ترسي
تو از يك شهر بي جمعه
توازتندیس يك گربه
تو از يك كودك در خواب، گرفته دست بر پستان مي ترسي
چه فرقي ميكند شايد!
از اين ترسد كسي كاهد
تواز اين پرچم خوشرنگ،تواز پيشينه ايران مي ترسي
کیانی مِه
درود
این سروده را پیش کش میکنم به همه جوان های در بند خونخواران زمانه،به امید آنروز که زندانبان در زندان تاریکی فرو افتد...
شاد و سربلند باشید
